Inlägg
av anber » 12 maj 2016, 20:52
Min tolkning:
Fimbulvinter = Fem på varandra följande hemska vintrar (och troligen mellanliggande hemska somrar)
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0091, entry 58
BÖL, n., dat. bölvi, gen. pl. bölva, [cp. Goth, balva-vesei and balveins = GREEK, GREEK; A.S. balew; Engl. bale; Hel. balu; O.H.G. balv; lost in mod. Germ, and Dan.] :-- bale, misfortune; allit. phrases, böl and bót, 'bale' and 'bote;' bölva bætr, Stor. 22; þegar böl er hæst er bót næst, 'when bale is hest, bote is nest,' Morris, E. Engl. Spec, 100; svá skal böl bæta at bíða annat meira (a proverb), Grett. 123, Fbr. 193; böl er búskapr (a proverb).
Source: Torp, page b0268, entry 10
balva böse, übel, n. Unheil, Übel. g. in balva-vêsei Bosheit, balvjan quälen; an. bǫl dat. bǫlvi n. Unglück, Schade, bølva verfluchen; as. balo n. Übel, ags. bealo übel, böse, n. Übel, Unglück, Bosheit; ahd. balo, palo a. balawes m. Verderben. Vgl. asl. bol krank, bolti schmerzen, leiden.
Fenrisulven= Vargen som stiger upp ur träsket
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0500, entry 9
RÍSA, pres. riss; pret. reis, reist, reis, pl. risn; imperat. rís, rístn; part, risinn; with neg. suff. rís-at, rise not (imperat.), Hm. 113: [Ulf. reisan = GREEK, and common to all Teut. languages] :-- to arise, rise, stand up; rístú nú Skírnir, Skm. 1; rístú nú Fjörnir, Akv. 10, Ls. 10; upp rístú Þakráðr, Vkv. 37, Hm. 146; reis Rígr at þat, Rm. 30; reis frá borði réð at sofna, 17, cp. 5; er hann kostar upp at rísa, Al. 144; elli sótti þá fast at Unni, svá at hón reis ekki upp fyrir miðjan dag, Ld. 14; upp reis Óðinn, Vtkv. 2: to rise from bed, ár skal rísa, early shall rise, Hm. 58, Eg. (in a verse); ek þóttumk fyr dag rísa, Em.; nótt þú rísat, rise not in the night, Hm. 113; rísa ór rekkju, to rise from bed, Nj. 14: of the sun and stars, í austr, þaðan rísa öll himin-tungl, Hom. 156: rísa ór dómi, to rise, leave the court, Grág. i. 78; ef hann ryðr at frændsemi ok skal næsta-bræðri upp rísa, 50: ek vil hafa tvíbýli á Möðru-völlum ok rísa eigi upp fyrir þér, Lv. 71; rísa upp, to rise from the dead, passim (upp-rísa, resurrection): rísa í mót, gegn, to rise againsf, Fms. i. 103: rísa við, to withstand; rísa við boði e-s, Mar., Band. 17 new Ed.: rísa upp, to arise, begin; ef dags helgr ríss upp á laugar degi, N.G.L. i. 138; sundrþykki ríss upp, Mar. 2. metaph., orð ríss, a word arises, Bs. i. 182; bragrinn ríss um bátinn einn, Stef. Ól.; Jól eru risin af burð Dróttins várs, Fms. x. 377. II. recipr., er vér sám boðana rísask í móti, Fms. xi. 13.
Source: Torp, page b0345, entry 10
ris 1., risan rais rizum rizana sich senkrecht (aufwärts oder niederwärts) bewegen. g. ur-reisan st. vb. aufstehen; an. rîsa st. vb. sich erheben; as. rîsan st. vb. sich erheben (mnd. rîsen auch: fallen), afries. rîsa sich erheben, ags. rîsan dass., engl. rise; ahd. rîsan, mhd. rîsen st. vb. fallen, steigen, nhd. mundartl. reisen st. vb. fallen; Hierzu mhd. riselen tröpfeln, regnen (nhd. rieseln), risel m. Regen, sowie an. blô-risa blutbespritzt, afries. blôdrisne blutende Wunde. Der Bedeutung »fallen« schließt sich an ags. (ge)rîsan st. vb. ziemen, as. *girîsan (nur im praes. girîsu girîsid); ahd. garîsan, mhd. gerîsen, praet. ahd. chirîsta, mhd. gerîste zukommen, ziemen (eig. zusammenfallen mit). Ig. Wz. *ris, Weiterbildung zu ri (s. ri), er (s. ar). Vgl. gr. [o)'rnumi] - lat. orior. - arm. yanem erhebe mich, stehe auf.
//anders
